کد مطلب:173055 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
توجه به الگوهای تربیتی و اخلاقی
الگو پذیری از ویژگی هایی است كه به حكم آفرینش در وجود هر انسان به ودیعه گذارده شده است. هر كس به نوعی می كوشد تا از شخصیت هایی كه نزد او بزرگ و كاملند، پیروی كند و شیوه ی زندگی و
تعالیم او را سرمشق خود قرار دهد. گاهی به طور ناخودآگاه كنش ها، بینش ها و گرایش های الگو دهنده در الگو پذیر بروز می كند. از آن جا كه این امر، غریزی و فطری است باید به هدایت و كنترل آن همت گماشت، تا الگو پذیران در مسیر پر پیچ و خم زندگی، از میان هزاران الگوی ساختگی و خیالی به راه خطا نروند.
قرآن كریم نیز برای پرورش انسان ها به معرفی چهره هایی كه می تواند الگوهای تربیتی باشند می پردازد. اسوه هایی چون ابراهیم علیه السلام و محمد صلی الله علیه و آله و سلم را در توحید، دوستی با خدا و علم و معرفت معرفی می كند و می فرماید:
قد كانت لكم اسوة حسنة فی ابراهیم [1] . لكم فی رسول الله اسوة حسنة. [2] .
عالمان ربانی، مؤمنان راستین، ایثارگران جان و مال، پایمردان قله ی صبر و استقامت، سرافرازان صحنه ی ابتلا و آزمایش می توانند الگوهای اخلاقی - تربیتی دیگران قرار گیرند. چنان كه قرآن كریم هم با تعبیراتی همچون «و الذین معه» و «و الذین آمنوا معه» پیروان ابراهیم علیه السلام و رهروان محمد صلی الله علیه و آله و سلم را شایسته الگو گیری و اقتدا می داند.
بنابراین، نهضت عاشورا و قیام امام حسین علیه السلام از آغاز تا انجام، مجموعه ای از الگوهای ارزشمند، در فضایل اخلاقی، عبادی، عقیدتی، اجتماعی، سیاسی و... را در خود جای داده است و می تواند هر فضیلت جویی را سیراب و هر الگو خواهی را كامیاب كند. در بوستان عاشورا از تمام اقشار جامعه و از همه مراحل سنی، از كودك و خردسال و نوجوان گرفته تا جوان و میان سال و كهن سال، سفید و سیاه، همه و
همه، در این گلستان وجود دارند و امام علیه السلام درباره آنها فرمود: بهتر از یاران و خاندانم سراغ ندارم.
با این وصف می توان در هر زمینه ای از آنها الگو گرفت و مسیر آینده ی خود را با پرتوگیری از آنان روشن ساخت.
تعالیم او را سرمشق خود قرار دهد. گاهی به طور ناخودآگاه كنش ها، بینش ها و گرایش های الگو دهنده در الگو پذیر بروز می كند. از آن جا كه این امر، غریزی و فطری است باید به هدایت و كنترل آن همت گماشت، تا الگو پذیران در مسیر پر پیچ و خم زندگی، از میان هزاران الگوی ساختگی و خیالی به راه خطا نروند.
قرآن كریم نیز برای پرورش انسان ها به معرفی چهره هایی كه می تواند الگوهای تربیتی باشند می پردازد. اسوه هایی چون ابراهیم علیه السلام و محمد صلی الله علیه و آله و سلم را در توحید، دوستی با خدا و علم و معرفت معرفی می كند و می فرماید:
قد كانت لكم اسوة حسنة فی ابراهیم [1] . لكم فی رسول الله اسوة حسنة. [2] .
عالمان ربانی، مؤمنان راستین، ایثارگران جان و مال، پایمردان قله ی صبر و استقامت، سرافرازان صحنه ی ابتلا و آزمایش می توانند الگوهای اخلاقی - تربیتی دیگران قرار گیرند. چنان كه قرآن كریم هم با تعبیراتی همچون «و الذین معه» و «و الذین آمنوا معه» پیروان ابراهیم علیه السلام و رهروان محمد صلی الله علیه و آله و سلم را شایسته الگو گیری و اقتدا می داند.
بنابراین، نهضت عاشورا و قیام امام حسین علیه السلام از آغاز تا انجام، مجموعه ای از الگوهای ارزشمند، در فضایل اخلاقی، عبادی، عقیدتی، اجتماعی، سیاسی و... را در خود جای داده است و می تواند هر فضیلت جویی را سیراب و هر الگو خواهی را كامیاب كند. در بوستان عاشورا از تمام اقشار جامعه و از همه مراحل سنی، از كودك و خردسال و نوجوان گرفته تا جوان و میان سال و كهن سال، سفید و سیاه، همه و
همه، در این گلستان وجود دارند و امام علیه السلام درباره آنها فرمود: بهتر از یاران و خاندانم سراغ ندارم.
با این وصف می توان در هر زمینه ای از آنها الگو گرفت و مسیر آینده ی خود را با پرتوگیری از آنان روشن ساخت.
[1] ممتحنه (60) آيه ي 4.
[2] احزاب (33) آيه ي 21.